ΟΥΖΟ ΟΤΑΝ ΠΙΕΙΣ…
… νιώθεις το καλοκαίρι, το ιώδιο της θάλασσας, τη φρεσκάδα της Μεσογείου, την ξεγνοιασιά των διακοπών, το φλερτ με τους μεζέδες, τη θαλπωρή της παράδοσης και τη συντροφικότητα της ανέμελης παρέας. Ελάτε, πάμε για ούζα…
Λίγη ουζο-ιστορία
Το εθνικό μας ποτό έχει συνδεθεί με τις βόλτες μας στην παραλία, τις δροσερές βουτιές και την απολαυστική συνέχεια στο ταβερνάκι δίπλα στο κύμα παρέα με αγαπημένους τσιμπητούς μεζέδες. Πραγματικά, το ούζο φυλάει μέσα του με μοναδικό τρόπο τις μυρωδιές του τόπου μας και τις μεταδίδει εδώ και χρόνια από γενιά σε γενιά, «αποστάζοντας» δυνατές εικόνες και δημιουργώντας μνήμες και παραδόσεις γύρω από τραπέζια, καφενεία, αυλές, πανέμορφες βεράντες και ταβερνάκια.
Η πρώτη φορά που βγήκε από το καζάνι προσδιορίζεται τον 19 αιώνα, με σημείο αναφοράς τη Θεσσαλία. Στον Τύρναβο εκείνη την περίοδο τα βρασίματα ήταν ήδη στο φόρτε τους για την παραγωγή ενός εξίσου σημαντικού τοπικού ποτού, του τσίπουρου. Ορισμένοι παραγωγοί είχαν τη φοβερή ιδέα να επαναλάβουν την απόσταξη του τσίπουρου, προσθέτοντας ένα επιπλέον συστατικό, τον γλυκάνισο. Κάπως έτσι γεννήθηκε το «μεταβρασμένο τσίπουρο», που αμέσως έκανε μεγάλο σουξέ. Η μετάβαση στο όνομα ούζο δεν είναι σίγουρο πώς έγινε. Μία από τις πιο πιθανές εκδοχές είναι ότι προέρχεται από τις ετικέτες που έμπαιναν στα κιβώτια και προορίζονταν για εξαγωγή από τον Τύρναβο στη Μασσαλία και έγραφαν «Uso Marsiglia» («Για χρήση στη Μασσαλία»).
Και μοσχομύρισε γλυκάνισος…
Όλα αρχίζουν με μια πρώτη απόσταξη μέσα σε έναν κλασικό χάλκινο άμβυκα, που γεμίζει με καθαρή γεωργική αλκοόλη, γλυκάνισο και νερό. Μετά ακολουθεί δεύτερη απόσταξη με προσθήκη διάφορων βοτάνων, που εμπλουτίζουν ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα του ούζου και το κάνουν ξεχωριστό. Υπάρχουν συνταγές που συνδυάζουν συστατικά όπως μάραθο, ρίζα αγγελικής, κόλιανδρο, μοσχοκάρυδο, μαστίχα και άλλες που πειραματίζονται με πιο περίεργα βότανα και φρούτα. Το τελικό ποτό πρέπει να έχει αλκοόλη τουλάχιστον 37,4%. Αξίζει κάποιος να δοκιμάσει ετικέτες από διάφορες περιοχές και παραγωγούς. Θα ανακαλύψει τις φανταστικές παραλλαγές του ούζου, για παράδειγμα, μπορεί να βρει κάποιο γλυκόπιοτο και βοτανικό ή κάποιο πικάντικο, πιπεράτο και δυνατό.
Κάτσε να σου βάλω ένα ουζάκι…
Η γοητεία του ούζου κρύβεται ακόμα και στον τρόπο που σερβίρεται. Πρέπει να σεβαστούμε την έντονη προσωπικότητά του και να του συμπεριφερθούμε όπως του ταιριάζει και απελευθερώνει όλα τα προτερήματά του. Γι’ αυτό αποφεύγουμε τα μικρά και χαμηλά ποτήρια, που περιορίζουν και φυλακίζουν το αρωματικό δυναμικό, και προτιμάμε ψιλόλιγνα ποτήρια, που βοηθούν στην εξέλιξή τους. Ύστερα ακολουθούμε την όμορφη μυσταγωγία, που θέλει πρώτα να μπαίνει η ποσότητα του ούζου, μετά οι σταγόνες από το δροσερό νερό και στο τέλος ο πάγος (αν θέλετε πάγο). Αυτή η σειρά δεν είναι τυχαία. Αν προστεθεί πρώτα ο πάγος και μετά το ούζο, τότε θα έχουμε χάσει πολλά από τις νότες βοτάνων και μπαχαρικών. Τέλος, δεν βιαζόμαστε, αλλά το πίνουμε αργά αργά, αφήνοντάς το να γεμίσει με τις χάρες του τον ουρανίσκο μας.
Η παρέα του ούζου…
Τα πιο συναρπαστικά γευστικά ραντεβού εμπνέονται και στήνονται με καθοδηγητή το κατάλευκο ουζάκι. Είναι ένας πολυτάλαντος παρτενέρ, που τα καταφέρνει με όλες τις δύσκολες, έντονες, ιδιότροπες και απαιτητικές γεύσεις. Ο άσος στο μανίκι του είναι αυτή η αψάδα και φρεσκάδα που ισορροπεί ανάμεσα στο γλυκό, στο αλμυρό, στο ξινό, στο πικάντικο, στο αέρινο και πλούσιο με τόση ευκολία και επιτυχία. Εκεί που άλλα spirits δεν τα καταφέρνουν, αυτό είναι η ιδανική λύση. Για παράδειγμα, τα βγάζει πέρα με οποιοδήποτε παστό και αλμυρό ψάρι, με τις αντζούγιες, τη σαρδέλα, τον τσίρο, τη λακέρδα, και δεν φοβάται ούτε τα μπόλικα ξιδάτα πιάτα, ούτε φυσικά τα τουρσιά και τις εκρηκτικές αλοιφές σαν τη σκορδαλιά, το τζατζίκι και τη μελιτζανοσαλάτα. Αγαπάει και τον αγαπάνε τα τηγανητά, από κεφτέδες, ντοματοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, μέχρι καλαμαράκια και μικρά ψαράκια. Έχει την τιμητική του με τα δυσκολοσυνδύαστα τυριά, όπως λαδοτύρι, μετσοβόνε, κεφαλοτύρι, φέτα και κοπανιστή. Καταφέρνει να φρεσκάρει τις νοστιμιές στα κάρβουνα, όπως είναι οι γαρίδες και το χταποδάκι, και να απογειώσει όλα τα φρέσκα όστρακα, κυδώνια, φούσκες, γυαλιστερές και μύδια, μόνο με λίγες σταγόνες λεμονιού.
(Πηγή άρθρου eatme) – Το παρόν περιεχόμενο απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα άνω των 18 ετών.
Απολαύστε υπεύθυνα. www.apolafste.ypefthina.gr
