ΚΩΔΙΚΟΣ: ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΡΑΣΙΟΥ
Ένα σημαντικό κεφάλαιο όσον αφορά τη δημιουργία κάβας στο σπίτι είναι ο τρόπος αποθήκευσης. Πώς όμως καταλαβαίνουμε ότι ένα κρασί βελτιώνεται με το χρόνο; Και πόσος είναι αυτός ο χρόνος; Σίγουρα όλα τα κρασιά δεν γίνονται καλύτερα με την παλαίωση, αλλά όλα, ακόμα και τα πιο φρέσκα, χρειάζονται ένα σωστό τρόπο συντήρησης, ειδικά όταν θα ανοιχτούν και δεν θα καταναλωθούν αμέσως. Σας δίνουμε μερικές συμβουλές για να τα διατηρήσετε ανάλογα με τον τρόπο που τους ταιριάζει.
Το πόσο καλύτερο γίνεται ένα κρασί κατά την περίοδο ωρίμανσης μέσα στη φιάλη εξαρτάται κατ’ αρχάς από την ποικιλία και τα χαρακτηριστικά της. Σημειώστε ότι ελαφριές λευκές ποικιλίες, που δεν έχουν περάσει από βαρέλι, όπως το μοσχοφίλερο, η μαλαγουζιά, το Pinot Grigio, το βιδιανό, δεν γίνονται καλύτερες όσο τις αφήνουμε, αντίθετα χάνουν τη φρεσκάδα τους και αρχίζουν να οξειδώνονται. Το καλύτερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να έχουν καταναλωθεί τους πρώτους έξι μήνες. Αν έχουμε πιο λιπαρές λευκές ποικιλίες, με υψηλή οξύτητα ή περασμένες από βαρέλι, όπως το Chardonnay, το ασύρτικο, το Sauvignon Blanc, το σαββατιανό, αξίζει να τις αφήσουμε και να τις τσεκάρουμε σε δύο με πέντε χρόνια. Τα ερυθρά κρασιά που έχουν περισσότερο σώμα, φενόλες και τανίνες, οι οποίες δρουν ως αντιοξειδωτικά, έχουν καλύτερη σχέση με το χρόνο. Πάραυτα, και εδώ υπάρχουν ελαφριές κόκκινες ποικιλίες, όπως το Pinot Noir, το Merlot, το αγιωργήτικο, που δεν έχουν τις δυνατότητες παλαίωσης του Cabernet Sauvignon και του ξινόμαυρου, που μπορούν να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα δέκα χρόνια.
Για να διευκολυνθείτε και να μη χρειαστεί να μάθετε απέξω τα οργανοληπτικά γνωρίσματα της κάθε ποικιλίας, σημειώστε κάποια βασικά χαρακτηριστικά, που βοηθούν στην παλαίωση και είναι ορατά στην ετικέτα. Συγκεκριμένα: το υψηλό αλκοόλ, η υψηλή οξύτητα, τα υπολειμματικά σάκχαρα, οι έντονες τανίνες και η παρουσία βαρελιού. Ακόμα πιο εύκολα, μπορείτε να κάνετε ένα γρήγορο τεστ στο σπίτι, να ανοίξετε μία από τις φιάλες που πήρατε και να σερβίρετε ένα ποτήρι, αφήνοντας το μπουκάλι ανοιχτό για μία μέρα. Αν την επόμενη μέρα έχει μαλακώσει και έχει καλύτερη γεύση, τότε παλαιώνει, ενώ, αν η γεύση του έχει μειωθεί και αλλοιωθεί, θα πρέπει στους επόμενους μήνες να το πιείτε.
Όταν έχετε ξεκαθαρίσει ποια κρασιά προορίζονται για παλαίωση, τουλάχιστον για ένα χρόνο, βρείτε ένα σκοτεινό μέρος με σταθερή θερμοκρασία (όχι υψηλή) για να τα φυλάξετε. Ο καλύτερος τρόπος τοποθέτησης είναι ο πλάγιος, γιατί έτσι οι φελλοί παραμένουν υγροί και μαλακοί και δεν αλλοιώνουν το κρασί. Μια ιδέα είναι να τα βάλετε μέσα σε μια ντουλάπα ή σε κουτιά στο πάτωμα, το ένα πάνω από το άλλο. Εκτός βέβαια και αν διαθέτετε κάποιο συντηρητή.
Τι γίνεται όμως αν ανοίξετε ένα κρασί και θέλετε να το συντηρήσετε; Ο καλύτερος τρόπος είναι να το βάλετε στο ψυγείο, είτε είναι λευκό είτε ερυθρό. Η χαμηλή θερμοκρασία σταματά τη διαδικασία οξείδωσης του κρασιού και έτσι παρατείνεται η ζωή του για 3 με 5 μέρες. Για να αυξήσετε τον αριθμό των βιώσιμων ημερών, στην αγορά κυκλοφορούν ειδικές τρομπίτσες αέρα, που αφαιρούν το οξυγόνο και είναι αρκετά οικονομικές. Ένας άλλος τρόπος είναι να μεταγγίσετε το κρασί σε κάποιο άλλο μικρότερο μπουκάλι και έτσι να μην υπάρχει μεγάλο κενό για την επαφή με το οξυγόνο. Προσέξτε στη συντήρηση, θα πρέπει να τοποθετήσετε τα κρασιά όρθια και όχι οριζόντια όπως στην αποθήκευση, γιατί θα οξειδωθούν πιο γρήγορα.
Μόλις δείτε ότι το κρασί δεν αντέχει άλλες μέρες, αξιοποιήστε το στη μαγειρική ή φτιάξτε ένα γρήγορο cocktail προσθέτοντας σόδα, αναψυκτικό, ποτό ή φρούτα για μια δροσερή sangria.
(πηγή άρθρου eatme)
